BOM en Co

Een boel foto's in te halen vandaag!

 

De BOM van Bobbin, de maand maart was een schattig kabouterhuisje. Bij mij is het een leeshuisje geworden zoals je ziet, met een paar vrolijke bloemetjes om het begin van de lente te vieren.

 

Dit zijn de volgende blokken voor de mysteriesampler van de Patchmadammekes, de bovenste zijn de blokken van de maand februari, de onderste zijn de blokken van de maand januari samen gevoegd. Veel meer is er niet gedaan aan deze BOM, er is een hoop in te halen volgende maand, maar dan heb ik de tijd ervoor! Ik heb nog altijd geen idee hoe het geheel er gaat uitzien.

Randje per week is dit jaar Vakje per week, ik maak geen grote lap, enkel hier en daar een vakje en die worden daarna samen genaaid tot een speldenkussentje. Want die kan je toch niet genoeg hebben!

Ook de marquoir heeft een blokje bij gekregen. Dit is een werk van lange adem, ooit geraakt het wel af!

Dit mooie boek stond op mijn verlanglijstje. Ik heb een boekenbon gekregen voor mijn pensionering en daar zal ik mettertijd mijn bibliotheek mee kunnen aanvullen. Met dit boek ben ik al vast heel erg blij.

En natuurlijk direct een beginnetje gemaakt, de linkse met zelf verlopend garen, gewoon om eens te zien hoe het werkt. Hierin heb ik de vulling zo gedaan, niet echt mooi want het schijnt toch een beetje door en niet echt kindvriendelijk, maar het is gewoon voor de eigen collectie. De rechtse is voor Jelle, die heeft zelf de kleuren en de ontwerpen gekozen. Daar heb ik de vulling in een stukje panty gestopt, veel beter!

En hier zie je de vooruitgang. Je kan ook goed zien hoe het boek is samengesteld. Het hoofd en lijf zijn unisex, ze worden ook aan elkaar vastgehaakt. Dan zijn er drie delen: het bovenste zijn de oren, het middelste de armen en het onderste de benen, die bladzijden kan je onafhankelijk van elkaar doorblaren en zo je eigen monstertje samenstellen. Ergens achter in het boek kan je ook nog kiezen uit verschillende staarten. Ik ben er zelf nog niet uit hoe ik mijn eigen monstertje ga samenstellen. maar nu moet ik even een haakpauze inlassen, ik haak vrij strak en heb weer last van mijn hand en pols, volgend weekend ga ik proberen het monstertje af te krijgen.

Er was ook een jarige, Robbe is al 16, wat gaat de tijd snel, ik heb het gevoel dat ik hem nog maar pas als kleine baby in mijn armen had, nu steekt hij al boven mij uit! Een fijne kerel met veel gevoel voor humor is het geworden.

Ondertussen zijn de eerste lentedagen achter de rug en voor de komende week is er nog meer voorspeld, zalig, de achterdeur kan gedurende de dag gewoon blijven openstaan, veel zuurstof in huis en Kwispel die gewoon naar buiten kan als hij wil, zeker die paar dagen die ik nog moet werken. Nu komt het echt dichtbij, dat groot verlof!

Eventjes een dipje in handwerkland. Ik ben wel vlijtig bezig met 'verzamelen' van patronen van vanalles en nog wat, er komt zoveel moois voorbij op internet. En je weet maar nooit of er ineens kriebels komen om wat uit te proberen, hahaha.

Verder is het aftellen naar de laatste dag van mijn carrière. Het wordt hoe langer hoe lastiger om met frisse moed gaan te werken. Sommige mensen zien nog de kans om die laatste dagen extra moeilijk te maken met (bitsige) commentaren en haantjesgedrag.

Dat hakt er wel even in, het is al een emotionele tijd, afscheid nemen van een loopbaan van 43 jaar en het ingaan van een nieuwe periode waar je weer aan moet wennen. En ik weet wel dat ik het mij niet moet aantrekken, maar toch. gelukkig staan daartegenover een hoop leuke collega's die het spijtig vinden dat ik vertrek.

En dan mijn opvolging, van het hoofdbestuur wordt de vraag gedaan om een aantal vragen op te stellen voor een interview met de kandidaten. Een twaalftal vragen opgesteld met betrekking tot de job, wat doe je in dit geval, hoe maak je bepaalde documenten op, hoe begin je aan deze of gene taak? Antwoord van Brussel: 10 vragen geschrapt: ze hebben dan wel met de job te maken, maar ze zijn irrelevant voor het interview. En naar motivatie mag je ook niet vragen. Een andere vraag werd dan voorgesteld, recht uit absurdistan. Huh? Dus moet je eigenlijk niets van de job kennen, als het statistiekske maar klopt? En als er iets niet gaat zoals het statistiekske dat voorschrijft, kak op uwe kop?

Vroeger begon je aan de basis en werkte je jezelf op, als je aan de top kwam, wist je goed wat er zich op de werkvloer afspeelde. Nu hebben velen de werkvloer zelfs nog niet eens gezien, kennen niets van het werk daar en maken ze regels in het wilde weg. Op papier kan alles zo perfect zijn, maar in de praktijk totaal onwerkbaar. Ik ben blij dat ik kan gaan...

Ondertussen toch nog eens genoten van het maandelijks atelier, een paar blokjes genaaid van de mysterie en nog een paar blokjes getekend. Ik sta hier hopeloos achter, de blokjes van varige maand zijn nog niet af, maar het sjabloon is al getekend en uitgeknipt.
Ook het patroontje van de BOM van Bobbin is uitgeprint, hiervoor ga ik het komende weekend lekker stofjes voor aaien en de scrapbak doorwoelen.
Als 'comfortfood' een paar mooie batikjes gekocht, daar ga ik 1 van de blokjes van The Splendid Sampler van maken.

Ik wil al lang zo eens een hawaiiaans motiefje proberen, dit is een klein blokje van 7x7 inch, dus haalbaar als proefje. In de 100 blokken van deze SAL zitten heel erg veel variatie en komen vele technieken aan bod, misschien wordt het wel een klein quiltje als ik een selectie gemaakt heb. het dipje ebt precies al weg, hihi. Quilting is soulfood!

Er is weer al bijna een maand voorbij in het nieuwe jaar, wat vliegt de tijd!
Ondertussen is er een tweede blok van de Bobbin BOM uit:

Natuurlijk is het een hartje, februari staat in teken van Valentijn. Dit blokje is opgedragen aan mijn ventje, die alweer meer dan 7 jaar geleden overleden is. De hartjes spreken voor zichzelf. DH  wans postzegelverzamelaar, twee jaar geleden, tijdens het quiltweekend in Vilvoorde was er uitverkoop van stofjes in de plaatselijke handwerkwinkel, dit stofje deed me heel erg aan hem denken, dus ging het mee naar huis. De kikkertjes, ik heb een hele verzameling geërfd in alle soorten en maten. DH vertelde altijd hetvolgende verhaaltje: een kikkertje zag in volle zomer zijn poel droog geraken en ging op stap naar een natte omgeving. Hij kwam terecht bij een boerderij waar een vat melk stond, hij sprong erin zonder nadenken, zo dorstig was hij. Maar toen kon hij er niet meer uit, de wanden waren te hoog en zomaar omhoog springen ging niet vanuit de melk. Maar onze kleine puit wasslim, hij begon te zwemmen in de melk tot ze tot boter was geklopt en toen had hij een vaste ondergrond om vanaf te springen. het moraal van dit verhaal: er is altijd een oplossing en je moet volharden.

Ik kon het natuurlijk niet laten om ook mee te doen aan de mysterie quilt van de Patchmadammekes, spannend om iets te maken waarvan je niet weet wat het gaat worden. Het is soldenmaand, zo ook in Calico House, dus kon ik mijn gang gaan:

Echt niet mijn kleuren, ik hou nogal van 'villa kakelbont' zoals ik het zelf noem, maar ik had zin in iets anders dan gewoonlijk; We zullen zien of ik er nog mee tevreden ben als het af is, tot nu toe ben ik er nog altijd blij mee. Opdracht van deze maand: 62!!! blokjes maken:

van de bovenste rij moeten er 16 gemaakt worden van de beide variaties en de onderste rij worden 32 blokjes. Ze zijn 3x3 inch. Wat een eentonig werk, zeker als je zoals ik alles met de hand doet. Gelukkig is er een hele maand om het te doen en een paar blokjes per dag maken op het einde de hele stapel!

Ondertussen ben ik ook aan het opruimen geslagen, al mijn handwerkspullen liggen hier en daar verspreid, dus nu probeer ik alles een betere plaats te geven. En dan kom je dus UFO's tegen, zoals deze:

Met het appliqueren van de Bobbin blokjes, is de goesting ook weer terug gekomen, dus ik vind hier en daar wel wat tijd om deze mooie jongen af te krijgen, zeker in het jaar van de haan.

Het Fair-Isle breien is een echte verslaving. Voor ik de schaapjesmuts gebreid heb (en de drakenmuts van Jelle), ben ik begonnen met de Fair Isle sampler 1 van Wieke van Keulen, het wordt een sjaal of cowl, ik weet het nog niet. In ieder geval is het een geweldige oefening, ik ben nu over de helft: de eerste helft heeft licht als ondergrond met rood voor de motieven, de tweede helft is juist omgekeerd, zo ver sta ik nu:

Verder jeukt het om nieuwe kruisjessteek projecten te beginnen, zoals het 'vakje per week' van Soed Idee en Annelies; de 'dear Rine' terwijl de 'dear Jane' zelfs nog voor geen 10% klaar is; de Marquoir ligt er ook nog... Ik sla dus maar patroontjes op, ik heb nog genoeg garen en doek en hoop ooit de tijd te vinden, maar wie hou ik nu voor de aap, hahahaha!

Nog twee maanden, het is echt aftellen voor de altijddurende vakantie begint, hoera!

2017

Aan iedereen die mijn blog leest, een spetterend 2017 gewenst!

Eerst en vooral een voorspoedige gezondheid, iets wat we niet helemaal in de hand hebben, maar toch, hier en daar kunnen we er toch een beetje aan helpen.
Veel geluk in je dagelijks leven, veel gezellige en vreugdevolle momenten met je huisgenoten en familie, veel prettige dagen met je vrienden.
Een creatief jaar is je ook gewenst, probeer alle mogelijkheden die je toegeworpen krijgt uit. Niet alles zal lukken zoals je wil, maar je zal er zeker en vast van leren.
Vorig jaar op het uiteinde zijn er nog een paar dingen af gekomen:

Het januari blokje is klaar, ik ben er tevreden over, mijn vrijdagvriendinnetjes  zijn er ook aan begonnen, als ze allemaal af zijn, maken we er een gezamenlijke foto van. Intussen is het tweede patroontje gepubliceerd en kan ik weer aan de slag met stofjes zoeken.

Als afscheidscadeautje voor 2016 heb ik voor mijn vriendinnetjes een klein speldenkussentje gemaakt, een heerlijk werkje voor een favoriet onderwerp! Ik heb bij elk werkje een speldenkussentje enkele uit de kluiten gewassen exemplaren dienen gewoon als hebbeding omdat ik het patroontje zo leuk vond. Ik moet ze misschien eens allemaal bijeenzoeken en er een groepsfoto van maken.

Wat zit er in voor 2017?

Eerst en vooral nog 56 werkdagen, waarvan er nog 11 verlofdagen zijn en dan is mijn loopbaan definitief ten einde. Nu het zo dichtbij komt, voel ik me toch wat ongemakkelijk, na 43 jaar dienst zal het toch vreemd aandoen om niet meer te moeten opstaan om te gaan werken. Ik zal een nieuwe routine moeten aankweken, een hele klus voor een chaoot zoals ik.

In september begint het academiejaar en ga ik mijn eerste leerjaar tekenen in, twee namiddagen les en waarschijnlijk veel oefenen ertussen. Ik kijk er naar uit!

Veel handwerken, de vissenquilt moet af geraken voor einde juli, er moet dus nog heel wat gequilt worden. De maandelijkse blokjes van Bobbin zullen zeker af geraken dankzij de medewerking van mijn borduurvriendinnetjes. En hier en daar komt ik nog wel wat tegen dat verdere afwerking verdient.

Breiwerk: bij mijn mooie schapenmuts bijpassende wanten breien, het garen en patroon liggen klaar.

De fair isle sampler I van Wieke van Keulen is net over de helft gebreid, die zou ik tegen het einde van het jaar afkrijgen en als er wol overschiet een bijpassende muts en wanten.

Voor de rest dromen van een mooie cowl of shawl in fair isle techniek.

Haken zal voornamelijk gericht zijn op de muisjes, om zo vele ouderen te verblijden. Maar ook amigurumi lonken, zoveel patroontjes en gelegenheden om uit te kiezen. Zal tegen Halloween mijn heks eindelijk af geraken, Zal er tegen Kerst nog een Rudolf uit mijn naald getoverd zijn?

Kruisjessteek, zoveel projecten 'on the go', er moet toch wel eens iets af geraken?

Hoezo, op pensioen en veel tijd hebben? Mijn kleinzonen zullen zeker en vast in de eerste plaats komen, Jelle wil in ieder geval ook naar de kunstacademie, dus dat wordt een gezamenlijke hobby.

Het wordt een jaar van belangrijke verjaardagen: Stein wordt 18, officieel meerderjarig, Robbe wordt 16, sweet sixteen en Jelle wordt 10, eindelijk een twee cijfer getal! Wat zijn ze toch vlug groot, gelukkig heeft iedere leeftijd zijn eigen charme. Ook de huisdieren houden me wel bezig, die verdienen ook aandacht en verzorging. Al bij al zal het dus een druk jaar worden!

Verleiding

Op Facebook kom je toch allerlei verleidingen tegen (op Pinterest nog meer!). Je ziet ergens een melding staan dat er een nieuwe BOM begint en dan moet je natuurlijk heel snel gaan kijken, want het zou wel eens heel interessant kunnen zijn. Je moest wel lid zijn van de groep, maar dat is zo gepiept en er kwamen ineens veel leden op die groep bij, wat iets gratis toch al doet met de mensen.
Het eerste patroon is ondertussen vrijgegeven en het wordt denk ik een jaar van sneeuwmannen, de patronen zijn van Els Feteris met veel appliquatiewerk. Ondertussen kon ik al een paar mensen aansteken en ons vrijdaggroepje van 5 handwerkvriendinnen zal volgend jaar met veel plezier meedoen, ondertussen kunnen we mekaar flink aanmoedigen en bewonderen hoe leuk de blokjes bij elkaar worden. ik ga ervoor in mijn scraps duiken en ook stofjes gebruiken met een betekenis.

De bruine blokjes en driehoekjes komen van de stofjes die ik gebruikt heb bij de basiscursus patchwork, het middenstuk is van een reeks die ik heel graag zie en die ik in verschillende kleurtjes heb.

De armpjes en hartjes en vogeltjes komen uit de grote doos met restjes, wat groot genoeg is voor een klein hexagonnetje, wordt bijgehouden.

Zover sta ik nu, het zijn kleine stukjes en het is nogal priegelwerk. Ik probeer alle dagen een klein motiefje te doen. Het is lang geleden dat ik nog appliquatie gedaan heb en die stukjes waren ook groter, wat het allemaal wat gemakkelijker maakt. Maar er is een hele maand tijd om het blok af te krijgen, dus heb ik er lang plezier van. Deze maand gebruik ik de techniek needelturning, volgende maand probeer ik iets anders.

Over iets anders gesproken, ik ben ook bezig met een project voor liefdadigheid, met name dementerende bejaarden en mensen met Alzheimer, het heet Muiskantje en is begonnen in Nederland. We proberen het hier in België van de grond te krijgen en dat is iets moeilijker. Wat doen we? We haken muizen:

De kosten dragen we zelf en de muizen worden geschonken aan bejaardentehuizen. Er zijn een aantal veiligheidsvoorschriften die nauwgezet moeten gevolgd worden en de muizen worden gekeurd voor ze naar hun bestemming vertrekken. Ik ben 'keurmuis' voor België. Uit Nederland komt er veel positieve kommentaar van de begeleiders van de doelgroep, dus daar doen we het voor.

Op speciaal verzoek van een vriendin heb ik ook drie 'Mickey' muizen gemaakt voor haar buurkindjes, een ingewikkelder patroon dat wat meer tijd vergt, maar ook weer wat interessanter is om te doen.

 

Deze tijd van het jaar met zijn vroege avonden vraagt om wat meer gezelligheid, op de kerstmarkt in het dorp heb ik me dan maar een mooie kerstmok aangeschaft en ik had al aromatische kerstthee in huis, hmmmmmmmm...

Warme chocolademelk met marshmellows zijn er ten andere ook hemels lekker in!

3 jaar later

Ik heb besloten om opnieuw te gaan bloggen, Facebook is vlug maar ook vluchtig en in een blogje kan je toch meer verteld krijgen.
We zijn ondertussen 3 jaar verder en er is nogal wat handwerk verzet, ik heb nogal wat spulletjes gehaakt, heb leren Fair-Isle breien, heb de nodige Ufo's van quilt-, kruissteek-, bei- en haakwerk liggen.

De jongens zijn ook drie jaar ouder geworden, maar komen nog even graag hun maagje laten verwennen bij hun moeke en ons kakkenestje Jelle brengt menig weekend hier door.
Ondertussen zijn er oude huisgenoten de regenboogbrug overgestoken, Nessie werd 18 en Wellington 19,5, echt oude poezen dus. Er kwamen nieuwe poezels, Lowie die ondertussen een jaar of 14 is, Macho die oorspronkelijk Tommeke heette maar door de jongens omgedoopt werd en 2 is geworden in de zomer, en Garfield, een lieve maar wilde kater die een ontsnappingskoning was en het niet heeft overleefd na een aanrijding. Ondertussen is er een nieuwe rosse in de plaats gekomen, Hamish is net als Garfield een asielkat. Hamish is helemaal verliefd op Kwispel die het maar matig apprecieert maar er zich heeft bij neergelegd dat hij op de voet gevolgd wordt door dit eigenaardig wezen.
Het grootste nieuws is dat ik volgend jaar stop met werken. Na 43 jaar dienst is het genoeg geweest, ik ga met pensioen. Op 1 april is het zover, nooit meer vroeg moeten opstaan om op een overvolle bus in de file te staan. Sommige collega's ga ik enorm missen, het werk niet zozeer.

Het zal even wennen worden aan een nieuwe levensfase, maar er staan alweer projecten op de wachtlijst, waarvan de Kunstacademie er eentje is, ik ga opnieuw studeren en kan het dan doen gedurende de dag in plaats van 's avonds.

En natuurlijk al die Ufo's en WIP's die nu in een versnellingsfase zullen komen en wie weet, ook nog eens zullen af geraken. Goede voornemens...
Ik ben al gewaarschuwd dat ik nog minder tijd zal hebben als dan nu, het zijn ervaringsdeskundigen, dus ze zouden wel eens gelijk kunnen hebben, maar ik ga er zeker en vast met volle teugen van genieten!

Blogpauze