De buurman kon het niet meer aanzien en heeft de tuin eens onder handen genomen, alle onkruid weg en helemaal omgeploegd;
De eerste dagen was het regenweer, dus een modderpoel en overal in huis afdrukken van katte- en hondepoten. Nu is er (eindelijk) beter weer, tenminste toch voor een paar dagen. Er is nog geen gras, buurman zou er grasmatten op plaatsen, maar daar is nog niets van in huis gekomen, toch nog beter dan al dat onkruid.
De besjesstruik doet het goed, lekker veel trossen besjes hanger er te pronken. Als je goed kijkt, zie je er een verstekeling tussen zitten, de tuin zit vol slakken, het is hier een kuuroord of hof van Eden voor deze beesten, honderden, wat zeg ik, duizenden zitten in alle hoekjes en gaatjes, bah, ze zijn niet eens van het eetbare soort!
De eerste rozen dienen zich ook aan, hopelijk lekker warm weer, dan drijft de lekkere geur je tegemoet als je de achterdeur open doet.
Buurman heeft me 2 tomatenplantjes kado gedaan, ze staan in een klein bloembakje, door DH nog aangemaakt. Ze krijgen steeds verse mest, de katten gebruiken de rest van het bakje als kattebak.
De vijgeboom doet het weer goed, zoals elk jaar heel veel vruchten. Helaas worden ze niet altijd rijp en zoals het weer er tot nu toe heeft uitgezien, vrees ik weer voor dit jaar. Ze zijn nochthans lekker.
Mijn paascactus staat in bloei, zoals altijd te laat, misschien omdat ik hem in de winter, als hij binnen staat, geen water geef (vergeet het gewoonweg)?
In het cafeetje achter in de tuin, vond ik nog een puzzel, die ligt er al twee zomers, afgemaakt. Het plaatje van de doos is anders dan het afgewerkt produkt: de puzzel zelf is 20 jaar later:
Er liggen er nog zo een paar te wachten, dus als ik uit het ziekenhuis kom en de revalidatie is goed op weg, dan kan ik er nog wel eentje maken tijdens mijn ziekteverlof.
Nog een paar foto's van mijn oogappels, eerst Stein, die moet gaan brillen, voor het moment alleen nog maar op school en voor het televisietoestel. Hij ziet er echt intelligent uit en zoveel wijzer als hij eigenlijk is.
En dan hadden we nog een feestvarkentje, Jelle werd 6 jaar. Hieperdepiep!
Van handwerken is er niet veel in huis gekomen de laatste tijd, vingertjes doen te pijn, grrr...
Dan maar plaatjes kijken in mijn quiltboeken.
En na zoveel jaar weer eens naar de bieb gegaan, dus nogal wat gelezen de laatste tijd, leuk om te weten dat ik me weer kan concentreren. Ik heb ondertussen het eerste boek uit van Jennifer Chiaverini, de Elm Creek reeks gaat over quilters en hun perikelen in het dagelijkse leven, overgoten met een romantisch sausje. Niet dadelijk mijn ding, maar het leest goed en ik zie me nog wel een paar boeken ervan lezen. Wat ik al wel langer in huis heb zijn de patroonboeken die ermee gepaard gaan.