Van alles een beetje en een uiteinde

Op de laatste les van de caleidoscoop de spiegeltjes gezet om een voorproefje te krijgen van het geheel. Hier en daar aanpassingen en het zal (ooit) wel eens lukken. Ideetjes zijn er alvast genoeg voor de afwerking.

Van de mysteriequilt is er een randje (bijna toch) bijgekomen. Voor de volgende rand is het patroon ook al aangekomen, nog even uitrekenen hoeveel stof er nodig is, kleurtjes kiezen en we kunnen weer een stukje aanbouwen.

Van restjes een paar probeerseltjes gemaakt en voor ik het wist waren ze van eigenaar veranderd. Een onderzetterje dat een beetje scheef is aan één kant en een boekenlegger, flying geese met toekomstige kiekens.

Een nieuwe Gsm zonder hoes, dus gezocht tussen mijn ufo's en zowaar wat logcabins gevonden. Dus nu is er wel een hoesje. Het heeft nog geen sluiting, daar moet ik nog even over nadenken, velcro is in ieder geval uitgesloten en knoopsgaten vind ik ook maar niks.

Mijn kadootje onder de boom. Een kookboek waar ik zeker wat uit klaar maak. Wij doen niet aan dure en veel kadootjes. Voor de kids wel, veel dan maar niet duur.

Ik ben geen kerstmens, zonder kleinkinderen liet ik het aan me voorbijgaan, maar ja, de kleintjes genieten ervan. Geen boom of versiersels hier in huis dus. Kerstavond is bij mijn nageslacht, kleine snacks, veel gezelschapsspelletjes en kadootjes uitpakken. Meestal een avond vol hilariteit.
Kerstdag maak ik een lekkere maaltijd, iets feestelijker dan anders, maar zeker geen overdaad. Dit jaar het geheime recept van mijn ventje's peperroomsaus uitgeprobeerd. Het is gelukt en zo was hij er toch een beetje bij.

Voor de rest? De pijn van de hernia in mijn nek is zo goed als weg. Mijn vingers blijven wat voos en overgevoelig, maar dat is niet zo erg. De artrose in mijn handen speelt ook mee, zeker deze natte dagen en doen mij alleen maar verlangend naar naaiwerk kijken. Dan maar een beetje surfen naar wimmetjes. Ondertussen ben ik naar de chirurg geweest. Een operatie is onvermijdelijk. Ik mag kiezen wanneer. Als ik kwazie pijnloos blijf, zal die in de zomer plaatsvinden. Er is twee maanden revalidatie voorzien en die breng ik dan liever in het zonnetje door. Als de pijn toch weer doorkomt, zal er natuurlijk vlugger gesneden worden, zenuwpijnen zijn zo moeilijk te verdoven!

Zo, we zijn weer bijna op het eind van een jaar. Terugkijkend ben ik er tevreden over, veel dingen kunnen doen en bekijken, veel plezier gehad met de kids, meer moet dat niet zijn.

Ik wens hierbij aan mijn lezers een fijne uitloop van 2012. En voor 2013: gezondheid voorop en voor de rest alles wat je hartje begeert!